Ο καπιταλισμός κύριε Βερέμη είναι οικονομικό σύστημα στο οποίο τα μέσα παραγωγής βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών και το κεφάλαιο επενδύεται στην παραγωγή, το εμπόριο και τις υπηρεσίες με σκοπό το κέρδος σε μια ανταγωνιστική και ελεύθερη αγορά. Εμφανίστηκε στην Ευρώπη μεταξύ 16ου και 19ου αιώνα αλλά αν κοιτάξουμε ακόμη πιο πίσω θα δούμε ότι και οι φεουδάρχες μια χαρά τα βόλευαν. Ήρθε μετά η Βιομηχανική Επανάσταση σαν κερασάκι στην τούρτα κι όλα καλά.
Αμ δε!
Εδώ μιλάμε για τον οικονομικό πυρήνα του φιλελευθερισμού και ορίζεται από κυβερνήσεις που γουστάρουν να μας τα «παίρνουν χοντρά» και με τα δυο τα χέρια μέσω φορολογίας και λοιπών τυμπανοκρουσιών. Ζούμε κακά τα ψέματα στην κοινωνία της πληροφορίας, η οποία είναι στηριγμένη σε ένα καπιταλιστικό σύστημα διάρθρωσης της παραγωγής. Μηχανές λειτουργούν και κόσμος πεινάει. Το κεφάλαιο κεφάλια παίρνει κι εμείς καθόμαστε και κοιτάμε αυτούς που δίνουν μουσκεμένο παξιμάδι στο στόμα των βιομηχάνων. Οι πόροι της γης αφήνονται στα ατιμασμένα χέρια των λίγων αναγκάζοντας εσένα και εμένα σε αναγκαστική μισθωτή δουλειά. Πιο πολύ επιβεβλημένη καπιταλιστική σκλαβιά θα το έλεγα. Και σαν να μην φτάνει αυτό, θέλουμε το Prada μας εμείς οι κυρίες για να καλύψουμε τάχαμου δήθεν ψυχικές ανάγκες. Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δημιουργήσουμε μια πλαστή ταυτότητα του εαυτού μας μέσω ενός μαζικοποιημένου προϊόντος.
Έρχονται μετά οι μεγάλοι και τρανοί και σου λένε: αυτό είναι κι αν σ’αρέσει. Αν θες να ντυθείς δούλεψε, να θες να φας δούλεψε, αν θες να έχεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου δούλεψε. Ποτέ κανείς δεν μας είπε: αν θέλεις να ντυθείς ράψε, αν θέλεις να φας καλλιέργησε, αν θέλεις να μείνεις κάπου χτίσε. Η μόνιμη καραμέλα είναι: αν θες να ξεκουραστείς, ψόφα! Επιβάλλουν μια ταξική ιεράρχηση και είσαι υποχρεωμένος να την ακολουθήσεις και να ενταχθείς σε αυτήν, γιατί εκεί γίνεται η διανομή του πλούτου. Ξεκινά από πάνω και κάααααποια στιγμή θα φτάσει και σε σένα είλωτα.
Κάποτε στο πανεπιστήμιο, στο μάθημα Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης, ο καθηγητής με ρώτησε γιατί πρέπει να πηγαίνει ένα παιδί σχολείο. Απάντησα για να μορφωθεί. Σαφώς, μου λέει, αλλά πλέον μπορεί να μορφωθεί και από το ιντερνετ λόγου χάρη. Γιατί όμως πρέπει να πάει σχολείο; Η απάντηση ξέρετε ποια είναι; Για να πιστοποιηθεί η γνώση από ένα κωλόχαρτο που λέγεται απολυτήριο και αργότερα πτυχίο και που στην τελική σε αφήνει άνεργο και πεινασμένο. Μάλιστα κύριοι: πιστοποίηση! Η λέξη-κλειδί σήμερα.
ΥΓ: Πλέον στα συννεφάκια πάνω από τα κεφάλια ηρώων στα κόμικς δεν θα βλέπουμε τίποτε γραμμένο γιατί δεν θα έχουν τί να πουν ή δεν θα ξέρουν τί να πουν. Ζούμε σε μια καπιταλιστική χοάνη χωρίς δημοκρατία και δικαιοσύνη γιατί ο βουλευτής δεν μένει στα παραπήγματα της Αγίας Βαρβάρας, δεν τρώει στα συσσίτια του δήμου και δεν κρυώνει στα χαρτόκουτα των πλατειών.
2 σχόλια:
Το μόνο που καταφέρνει το "Εκπαιδευτικό" Συστημα (ή καλύτερα η εκπαιδευτική προπαγάνδα) είναι να δημιουργεί κοσμοείκονες και είδωλα που ακολουθούμε πιστά και άβουλα ενισχύοντας το καπιταλιστικό μοτίβο της κοινωνίας. Το ζήτουμενο ειναι να κερδίσεις την γνώση που πρέπει και να την στρέψεις εναντίων τους.
Δεν μπορούμε να τα ρίχνουμε όλα στην εκπαίδευση.Εμείς φταίμε που δεν ξυπνάμε και ακολουθούμε σαν ρομπότ,όχι οτι δεν το θέλουμε, αυτό το σύστημα.Όλοι ξέρουμε να το κατακρίνουμε αλλά οταν έρχεται η ώρα να διαδηλώσουμε τις απόψεις μας για το συγκεκριμένο συστημα τότε που είναι όλοι αυτοί που το κατακρίνουν;
Δημοσίευση σχολίου