23 Φεβ 2009

Θέλω τη γνώμη σας

«Όχι πια νόμους! Όχι πια δικαστές! Η ελευθερία, η ισότητα και η έμπρακτη ανθρώπινη αλληλεγγύη είναι τα μόνα αποτελεσματικά εμπόδια που μπορούμε ν' αντιπαραθέσουμε στα αντικοινωνικά ένστικτα μερικών από μας»
Πέτρος Κροπότκιν

19 Φεβ 2009

Που πήγε ο κόσμος ;;;;

Άραζα κλασσίκα σε μια πλατείτσα εδώ πέρα, στην Καβάλα.Απεναντί μου ήταν κάτι μπάτσοι , οι οποίοι πιο πρίν με σταμάτησαν για αναγνώριση στοιχείων και τότε ξαφνικά θυμήθικα τον πανικό και τον κόσμο που ξεσηκώθηκε με την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου (γιατί για μένα όπως ελπίζω και για τους περισσότερους δεν μετράει η ηλικία του , αλλά το οτι σκοτώθηκε απο μπάτσο χωρίς να διαπράξει κανένα έγκλημα,ήταν ένας αθώος πολίτης που σκοτώθικε απο ένα κρατικό όργανο , έναν εθνικό φρουρό ,ούτε καν μπάτσο κανονικό.)αλλά η δολοφωνία του Αλέξη ήταν απλά το έναυσμα για να βγεί η οργή του λαού στους δρόμους , γιατί δεν ήταν μόνο οι κουκουλοφόροι ή αλλιώς γνωστοί άγνωστη , ήταν ο οργησμένος λαός που διαμαρτύρονταν για την οικονομία , για την κυβέρνηση , για το πως μεταχειρίζονται ορισμένα άτομα αυτη την εξουσία . Τότε είχα πεί χαρούμενος σε έναν φίλο μου <<Επιτέλους ξυπνήσαμε από τον αιώνιο λίθαργο!!!>>. Και όντως η προσέλευση του κόσμου ήταν τεράστια . Κάθε μέρα , κάθε ώρα γινόταν πορείες . Αλλά είχα έναν φόβο , σκεφτόμουν ότι όλα αυτά θα σταματήσουν μια μέρα και το χειρότερο, θα ξεχαστούν . Για κακή μου τύχη ,αυτό έγινε . Η πορείες έγιναν πιο λίγες , κανένας πλέον δεν κατέβαινε στους δρόμους . Και σήμερα πλεον ξεχάστικαν όλα . Στην πορεία που έγινε απο τους αντιεξουσιαστές για την Κωνσταντίνα Κούνεβα , ήταν πολλοί λίγοι ,λες και μόνο ο Αλέξανδρος ήταν άνθρωπος . Καθώς έφευγα να γυρίσω σπίτι άκουσα τους μπάτσους να λένε <<τελικά τζάμπα αγχωνόμασταν , ήταν απλά ένα ξέσπασμα.>>ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΞΕΣΠΑΣΜΑ;;; ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ Ο ΛΑΟΣ ΤΟΤΕ , ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ;;; ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΛΑ;;; ΞΕΧΑΣΤΗΚΑΝ;;;ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ , ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΟΛΑ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ , ΠΟΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΑΠΟ ΟΣΟ ΦΑΝΤΑΖΟΜΟΥΝ . ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.................

17 Φεβ 2009

Το πιστότερο σκυλί του συστήματος

Αφορμή η Αντιφασιστική Πορεία στις 2 Φεβρουαρίου 2008.Σκοπός των αντιφασιστών ήταν να φτάσουν στην πλατεία Κολοκοτρώνη, προκειμένου να ματαιώσουν τη συγκέντρωση μελών της «Χρυσής Αυγής», που είχε προγραμματιστεί με αφορμή τα 12 χρόνια από την κρίση στα Ίμια Ουσιαστικά να πραγματοποιήσουν αντιφασιστική αντιδιαδήλωση, με αφορμή και τις τελευταίες δολοφονικές φασιστικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών και μελών αντιφασιστικών οργανώσεων. Αστυνομικοί και ΜΑΤ συναντήθηκαν στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη και εφάρμοσαν κοινό σχέδιο δράσης. Πρώτη γραμμή οι Χρυσαυγίτες και δεύτερη τα ΜΑΤ:



















«Για τους Χρυσαυγίτες ο αστυνομικός είναι πρόσωπο ιερό. Απόδειξη πως ποτέ δεν έχουν επιτεθεί σε ένστολο», λέει στα «ΝΕΑ» ανώτερος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. Στο αποκορύφωμα της «συνεργασίας» τους, στις αρχές μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '90, οι αστυνομικοί προμήθευαν με κλομπ και ασυρμάτους τους Χρυσαυγίτες, τους οποίους βάφτιζαν «αγανακτισμένους πολίτες». Τότε ήταν που έδρασε η ομάδα του «Περίανδρου», που συγκέντρωνε «αγανακτισμένους πολίτες» εκεί όπου γίνονταν συγκεντρώσεις αντιεξουσιαστών και στη συνέχεια αναλάμβαναν «δράση» εις βάρος τους.
Από την πλευρά του ο Ηλίας Κασσιδιάρης, μέλος της Χρυσής Αυγής, καταγγέλλει την οργανωμένη δράση των κουκουλοφόρων, οι οποίοι- όπως λέει- πήγαν στην Πλατεία Κλαυθμώνος εφοδιασμένοι με τσεκούρια, λοστούς και πριόνια για να αντιμετωπίσουν Χρυσαυγίτες και Αστυνομία. Ωστόσο αναφέρεται προκλητικά στον σοβαρό τραυματισμό ενός διαδηλωτή, λέγοντας πως «πρόκειται απλώς για έναν Αλβανό»!


Η Χρυσή Αυγή διαχρονικά έχει ρίζες μέσα στην αστυνομία και κυρίως στις ομάδες καταστολής, όπως στα ΜΑΤ. Ο ρόλος της Χ.Α. είναι σταθερός: η διατήρηση μιας συστημικής κατάστασης που στηρίζεται στο φόβο της καταστολής. Τα παραδείγματα είναι αρκετά, όπως η παρέμβαση Χρυσαυγιτών στη φιλοσοφική σχολή στη Θεσσαλονίκη το Δεκέμβρη του 2008, με σκοπό να πετύχουν όσα τα ΜΑΤ δε μπορούσαν λόγω ασύλου.


















Η συνεργασία τους δεν περιορίζεται μόνο στην κοινή δράση αλλά και στην προβοκάτσια εναντίον αναρχικών. Αρκετές φορές έχουν συλληφθεί χρυσαυγίτες και ασφαλίτες οι οποίοι συμμετείχαν σε πορείες αναρχικών δημιουργώντας μπάχαλα ώστε να δυσφημίσουν τον αντιεξουσιαστικό αγώνα.



















Για το τέλος ένα χαρακτηριστικό λήμμα απ' το αντιλεξικό που δημοσίευσαν αντιεξουσιαστές μετά τα γεγονότα στο αντιφασιστικό φεστιβάλ πριν από περίπου ένα χρόνο:

"ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ: Έλληνες νεοναζί. Δουλειά τους είναι να φτάσουν την ελλάδα στα φυσικά της σύνορα, τον αστερισμό της Ανδρομέδας, εξολοθρεύοντας στην πορεία τους ότι έχει άλλο χρώμα, εθνικότητα, θρησκεία, κούρεμα, σεξουαλικές προτιμήσεις, γνώμη, πλανητική καταγωγή... Επίσης δουλειά τους είναι οι επιθέσεις, με μαχαίρια και ρόπαλα συνήθως, εναντίον μεταναστών, αναρχικών, αριστερών, κατώτερων όντων τέλος πάντων. Φιλοδοξούν κάποτε να πάρουν από τους μπάτσους την θέση του πιστότερου σκυλιού των αφεντικών.

Το Σάββατο λοιπόν οι χρυσαυγίτες θέλησαν να παρελάσουν στο κέντρο της Αθήνας, διαμαρτυρόμενοι που το 1996 τα ντόπια αφεντικά δεν ξεκίνησαν πόλεμο με τα αφεντικά της τουρκίας. Τα ντόπια αφεντικά όχι μόνο δεν ενοχλήθηκαν, αλλά έστειλαν και τους μπάτσους να κυκλώσουν και να προστατεύσουν τους 50-100 ναζίδες. Γιατί μια παρέλαση ναζί έχει πάντα πολλαπλά οφέλη για τ’ αφεντικά. Υπάρχει π. χ. πάντα μια καλή περίπτωση να τρομοκρατήσουν έναν αριθμό μεταναστών και εσωτερικών εχθρών που θα κρατήσουν το κεφάλι (και τις απαιτήσεις τους) χαμηλά. Αν μάλιστα μαχαίρωναν και ξυλοκοπούσαν μερικούς (όπως στις πρόσφατες οργανωμένες επιθέσεις σε πακιστανούς μετανάστες στο Αιγάλεω και στο Ρέντη) τόσο το καλύτερο! Καλοί-χρυσοί οι μπάτσοι για να σκορπάνε τον τρόμο στους καταπιεσμένους, αλλά πρέπει να δρουν με μια κάποια επίφαση νομιμότητας. Οι νεοναζί όχι."

9 Φεβ 2009

Τα "παρατράγουδα" στη σύγκλητο

Κατά τη διαδικασία της συνέλευσης της Συγκλήτου, ήρθαμε αντιμέτωποι με τη «δημοκρατία» που θέλει να μας πλασάρει ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ήμασταν παρόντες γύρω στα 150 άτομα ζητώντας να ακουστεί η γνώμη μας πάνω σε τρέχοντα ζητήματα. Απαιτήσαμε να πάρει επιτέλους το πανεπιστήμιο καταδικαστική απόφαση για τις λίστες συγγραμμάτων (πτυχή του νόμο-πλαίσιο) καθώς επίσης και να στηρίξει οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με την αναβολή των εξεταστικών περιόδων. Ενώ λοιπόν φοιτητές από όλες τις σχολές έθεταν ερωτήματα στον πρύτανη, ο ίδιος απαξιούσε να απαντήσει, υιοθετώντας έτσι για ακόμα μια φορά την πολιτική τακτική της κυβέρνησης. Για να μην τα πολυλογώ, μετά από πίεση των φοιτητών να απαντήσει στα ερωτήματά μας, ο πρύτανης αποφάσισε πολύ «δημοκρατικά» να διακόψει τη Σύγκλητο. Ακριβώς τότε είναι η στιγμή που κάποιοι φοιτητές ζητούν να μας δοθούν τα πρακτικά της συνέλευσης, καθώς πρόκειται για δημόσια έγγραφα που ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να δει. Μετά από άρνηση του πρύτανη να δοθούν τα πρακτικά, δύο φοιτήτριες πήραν την πρωτοβουλία να τα πάρουν μόνες τους. Κι εδώ αρχίζει το σουρεάλ...Πρύτανης και φοιτητές κρατάνε τα πρακτικά και δεν είναι κανείς διατεθιμένος να τα αφήσει. Εν τέλει οι φοιτήτριες κατάφεραν να τα πάρουν με αποτέλεσμα το ξέσπασμα και την οργή του πρύτανη, σαν παιδάκι που του πήραν το γλειφιτζούρι…Η μία εκ των δύο φοιτητριών κόπηκε από τα χαρτιά και συνεπώς μάτωσε. Το αίμα όμως έσταξε πάνω στο χέρι του πρύτανη, γεγονός πάνω στο οποίο στηρίχτηκαν οι δηλώσεις του για «επίθεση» φοιτητών.
Το περιστατικό αυτό πραγματικά είναι πέρα από κάθε φαντασία. Δύσκολο να καταλάβει κάποιος που δεν ήταν παρόν στη σύγκλητο. Η συγκεκριμένη μέρα ήταν μια δέηση στην πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, της οποίας πάγια τακτική είναι η απαξίωση κάθε διαφορετικής άποψης όπως και η λασπολογία κατά της φοιτητικής ενότητας. Είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να διαδοθεί για να δει ο κόσμος ότι οι τραμπούκοι δεν είναι αυτοί που κατεβαίνουν στις πορείες και φωνάζουν για τα δικαιώματά τους, αλλά υψηλόβαθμοι άνθρωποι που θέλουν να φιμώσουν την ελευθερία της σκέψης, της γνώμης, της έκφρασης, της ίδιας της ύπαρξης. Άνθρωποι που το κράτος καλύπτει και που ο ίδιος ο κόσμος τους έχει δώσει αυτό το δικαίωμα, ψηφίζοντάς τους. Εύχομαι απλά κάποια στιγμή ο κόσμος να σταματήσει να εθελοτυφλεί, να ανοίξει τα μάτια του και να πολεμήσει για τα συμφέροντά του. Κι αν θέλουν εμάς τους επαναστάτες και γενικά το φοιτητικό κίνημα να κινείται στα σκοτάδια, ναι, δεν θα το αρνηθούμε καθώς «οι ήρωες περπατούν στα σκοτεινά»…(Σεφέρης, Ο τελευταίος σταθμός)

Εδώ βρίσκεται και το αντίστοιχο βίντεο από αυτή τη μέρα...
http://www.youtube.com/watch?v=__wCStIb0Uk

5 Φεβ 2009

Κλειστό το Παιδαγωγικό Θεσσαλονίκης

ΑΥΓΗ
5/2/2009


Στεφανάκου Π.

Κλειστό θα παραμένει και σήμερα το Παιδαγωγικό Τμήμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου με ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσής του, εξαιτίας των ασφυκτικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει στη λειτουργία του με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εγγυηθεί ότι θα δώσει πτυχία στους αποφοίτους του.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Τμήματος με επιστολή του στον υπουργό Παιδείας καταγράφει τα προβλήματα ως εξής: τεράστιος αριθμός φοιτητών, εξαιρετικά μικρός αριθμός διδασκόντων, έλλειψη αιθουσών διδασκαλίας και αμφιθεάτρων. Φοιτητές συμμετέχουν σε μαθήματα όρθιοι, συχνά μάλιστα, παρατηρείται το άκρως απογοητευτικό για εκπαιδευτικές διαδικασίες φαινόμενο φοιτητές και φοιτήτριες να περιμένουν στην ουρά έξω από τις αίθουσες προκειμένου να εξασφαλίσουν, όχι θέση να καθίσουν, αλλά χώρο να σταθούν και να παρακολουθήσουν το μάθημα, ενώ πρακτικές ασκήσεις και εργαστήρια, ματαιώνονται ή υπολειτουργούν.

Στην ομόφωνη απόφασή της η Γενική Συνέλευση διαπιστώνει ότι εξαιτίας των πιεστικών αυτών συνθηκών στη λειτουργία του, το Τμήμα δεν μπορεί να εγγυηθεί την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποφοίτησης των φοιτητών και φοιτητριών τους, γεγονός που θα έχει κρίσιμες συνέπειες στη στελέχωση και λειτουργία των σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Στο μεταξύ το Γραφείο Τύπου της Νεολαίας Συνασπισμού καταγγέλλει την κίνηση του πρυτανικού συμβουλίου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να προχωρήσει στην ενεργοποίηση των διατάξεων του νέου νόμου πλαισίου σχετικές για τις ανταποδοτικές «υποτροφίες» αποτελεί μια ξεκάθαρη προσπάθεια προσαρμογής του εν λόγω πανεπιστημίου στις επιταγές της αντι-εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης . 'Οπως επισημαίνει οι ανταποδοτικές υποτροφίες στην πραγματικότητα θεσμοθετούν τη «μαύρη» και ελαστική εργασία των φοιτητών μέσα στο πανεπιστήμιο, οι οποίοι καλούνται να παρέχουν υπηρεσίες σε αυτό για 40 ώρες το μήνα, με αμοιβή κατʼανώτατο 320 ευρώ. Ούτε λόγος βέβαια να γίνεται για ασφάλιση και εργασιακά δικαιώματα για τους φοιτητές.

Με τις ανταποδοτικές υποτροφίες, επισημαίνεται στην ανακοίνωση, η κυβέρνηση επιχειρεί να καλύψει με το ελάχιστο δυνατό κόστος τις πάγιες και διοικητικές ανάγκες των ιδρυμάτων. Είναι τέτοια η υποκρισία της, που βαφτίζει ως «υποτροφίες» τη μαύρη εργασία των φοιτητών, τη στιγμή που σκοπός των υποτροφιών είναι να ενισχύσει οικονομικά τους φοιτητές, έτσι ώστε να αφοσιωθούν αποκλειστικά στις σπουδές τους.

Και η ανακοίνωση καταλήγει: Σε κάθε προσπάθεια εφαρμογής των αντιδραστικών διατάξεων του νέου νόμου-πλαίσιο, η κυβέρνηση θα βρει τη σθεναρή αντίδραση των φοιτητών και των εκπαιδευτικών.

4 Φεβ 2009

ΥΠΟ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ Ο ΠΡΥΤΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ...

Κοντεύουν να μας τινάξουν κυριολεκτικά στον αέρα οι κύριοι της Περιφέρειας Β. Αιγαίου και συνάμα η κυβέρνηση-παρωδία του Καραμανλή.

Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου δήλωσε την παραίτησή του ως έσχατο μέσω πίεσης προς την κυβέρνηση λόγω υποχρηματοδότησης. Η Σύγκλητος δεν έκανε δεκτό το αίτημά του λέγοντας πως θα προσπαθήσουν εκ νέου για την εξασφάλιση των απαραίτητων χρημάτων με σκοπό να διασφαλίσει την ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ λειτουργία του πανεπιστημίου. Έχει στείλει επιστολές και διαβήματα σε όλους τους αρμόδιους φορείς, ακόμη και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αλλά κανενός το αυτί δεν ιδρώνει.
Αν δεν ικανοποιηθούν άμεσα τα αιτήματα θα προχωρήσει και η Σύγκλητος σε παραίτηση…
Από το 2004 δεν έχουμε οργανικές θέσεις μελών ΔΕΠ και το πιο ακραίο είναι πως από τα 10,5 εκατ. ευρώ που είχαν προϋπολογιστεί για τα 14 τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου για τα επόμενα 7 χρόνια, η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου επέλεξε να δώσει τα 6 εκατ. στο πανεπιστήμιο Αθηνών για ένα πολιτιστικό κέντρο σ’ ένα χωριό της Μυτιλήνης. Επίσης πιέζουμε για την τραγική κωλυσιεργία σχετικά με τις ανακατασκευές του κτιρίου Β’ στη μονάδα της Ρόδου…



Δεν μπορούμε πλέον όχι να στηρίξουμε έρευνες και πρακτικές φοιτητών (λόγω έλλειψης αποσπασμένων) αλλά δεν έχουμε πού να κάνουμε μάθημα και πού να δώσουμε εξεταστική! Προχτές οι φοιτητές 2 τμημάτων (Δάσκαλοι και Μεσογειακοί) δώσανε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στα δυο αμφιθέατρα που έχουμε λόγω έλλειψης χώρου και αιθουσών. Βλέπετε η μόνη μεγάλη αίθουσα που έχουμε (πολλαπλών) ήταν πιασμένη… Έτσι, έγραφες πχ Μαθηματικά και άκουγες απορίες συμφοιτητών σου σχετικά με το Δίκαιο των Υδάτων!!

Θαυμάστε ελληνικό πανεπιστήμιο! «Αυτοκτονούμε» για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα…!

ΥΓ: κάτι ξέρανε «εκείνοι» που τύπωσαν στην αρχή της χρονιάς Οδηγό Επιβίωσης για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου…

Προκήρυξη Ελευθερίας

Με αφορμή το τελευταίο χτύπημα του Επαναστατικού Αγώνα, θυμήθηκα δύο επιστολές που δημοσίευσε η εφημερίδα "το Ποντίκι" πριν από λίγες μέρες. Επιστολές που προέρχονταν από ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου και αποδεικνύουν ότι ο χώρος αυτός έχει πολύ υψηλότερες ιδέες από τη συμβολική βία εναντίον κάποιων τυχαίων, αν όχι τυχάρπαστων αστυνομικών.

Φυσικά δεν έτυχαν προβολής γιατί δεν πουλάνε. Και αν έχουμε βαρεθεί και σε αυτό το μπλογκ και σε άλλα να μιλάμε για την κρατική βία, πολύ σπάνια αναφερόμαστε στην άλλη βία που αποτελεί απλώς ένα αντίστροφο είδος φασισμού. Διαβάστε:


"Οι στρατιώτες τής απόλυτης αλήθειας αγνοούν βέβαια πώς μπορείς και με την σκανδάλη να υπογράψεις πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης και δουλικής εξυπηρέτησης στον μηχανισμό της εξουσιαστικής βίας και στις σκοπιμότητες της "αντιτρομοκρατίας". Γιατί ο μιλιταρισμός (στοιχείο πού είναι ξένο και εχθρικό στο επαναστατικό κίνημα όσο και αυτοί πού τον χρησιμοποιούν) είναι δημιουργία και φασίζουσα μέθοδος επιβολής τού Κράτους πού την δοκιμάζει ξανά και ξανά καθημερινά στους εξουσιαζόμενους έχοντας εξασφαλίσει σε κάθε "παρτίδα" τη νίκη του και την ήττα σε όσους τολμούν να την αντιγράψουν ενάντια του. Ο μιλιταρισμός τού Κράτους είναι "αθάνατος" όσες σφαίρες και αν ρίξει η ιεραρχία της συμβολικής βίας στο στήθος ενός άτυχου αστυνομικού, στην στολή τού συστήματος και όχι στην "καρδιά" του (αν και το σύστημα δεν έχει "καρδιά"), βγαίνοντας από τα "υπόγεια" και τα "πίσω παράθυρα" τού κινήματος [...] Δεν έχω πρόβλημα να σταθώ απέναντι σε ένα ακόμη δόγμα "ή με εμάς ή με το Κράτος", γιατί είμαι ενάντια και στα δύο και όποιος με "εκβιάζει" με κάθε τέτοιο τρόπο είναι άθλιος εξουσιαστής και επικίνδυνος για κάθε κοινωνία, για κάθε επανάσταση!"

"Η Ελευθερία ήταν και είναι το όραμα, το Κράτος και η Βία ήταν και είναι σκιά [...] Μοναδικά όπλα της ελευθεριακής συνείδησης ήταν και είναι οι ιδέες. Η κοινωνική αλληλεγγύη, ο ανθρωπισμός, η κοινωνική, οικονομική, πολιτική ισότητα και δικαιοσύνη ήταν και είναι τα προτάγματα [...] Οι ελευθεριακοί δεν εξεγείρονταν και επαναστατούσαν για την κοινωνία, αλλά με την κοινωνία [...] Το γεγονός όμως είναι ότι και η κρατική βία και η τυφλή αντιβία είναι μηχανισμοί επιβολής που ανήκουν σε ανθρώπους τυφλούς. Θα λέγαμε ότι θα μπορούσε η τύφλωση αυτή να γενικευτεί επικίνδυνα, αν δεν υπήρχε η φωτεινή αναλαμπή, τις τελευταίες δεκαετίες, ατομικών και κοινωνικών εξεγέρσεων (Λ. Άντζελες, Αργεντινή, Μεξικό, Ελλάδα, Κίνημα αντιπαγκοσμιοποίησης). Εξεγέρσεις που αποσάθρωσαν τον “δημοκρατικό” μανδύα της Αντιπροσωπευτικής Κοινοβουλευτικής Δικτατορίας, που σε παγκόσμιο επίπεδο προλειάνει το δρόμο για την παγκόσμια κυριαρχία των λίγων απέναντι σε λαούς, οργουελιανού τύπου, με την επιβολή των καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης όλο και συχνότερα [...] Απέναντι στην γενικευμένη τυφλότητα και υποταγή που πάνε να μας επιβάλουν, οι αναρχικοί, οι ελευθεριακοί και αντιεξουσιαστές, οι ελεύθεροι άνθρωποι και οι εξεγερμένες συνειδήσεις έχουν χρέος ν’ αντιπαρατάσσουν την αγάπη για ζωή κι ελευθερία. Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό και είναι η πιο πρωταρχική και υπέρτατη αξία, όταν συνοδεύεται με άρωμα Ελευθερίας [...] Τό κίνημα με την κοινωνία και οι χρήσιμοι ηλίθιοι μιλιταριστές στην υπηρεσία τού Κράτους."

Αποστολείς των κειμένων είναι μεταξύ άλλων η "Ελευθεριακή Κίνηση Κορινθίας" και η "Ελευθεριακή Οροσειρά Αλληλεγγύης". Όπως έχω εγώ στο μυαλό μου τον αντιεξουσιαστικό χώρο αυτές είναι οι φωνές που με κάνουν να τον στηρίζω και να τον χειροκροτώ και όχι οι τζάμπα μαγκιές και η υποκουλτούρα της βίας και του ξεσπάσματος εναντίον όλων χωρίς κανένα ιδεολογικό ή ηθικό υπόβαθρο...